Voorpret heb je met feesten natuurlijk. Het uitkijken naar, het voorbereiden, het samen denken en samen werken… de dag zelf, het nagenieten… de napret! Maar voorpret kan in heel verschillende situaties… Voorpret met dieren bijvoorbeeld. Zoals hieronder. Milan vond eens een salamandertje bij een vriendje thuis waar je hier meer over kan lezen. Aangezien de salamander, Flapje gedoopt, tussen stenen was gevonden lag daar de hoop… om zoals het paard van Sinterklaas door de wortel in de schoen wordt gelokt, een nieuw salamandervriendje te lokken met … oude stenen. Of beter nog, een salamanderhuisje. Dat staat mooi in de zon, gemaakt uit oude stenen. Maar ook hout, kiezeltjes, kastanjes, enfin, alles om de diertjes te laten thuis voelen. En nu maar wachten op de zon… en … op de salamanders. “Mag ik nu al kijken, mama? Zou er al één inzitten?” Ik vermoed dat we vooral veel geduld gaan nodig hebben. Maar dat hoort bij voorpret… Een ander voorbeeld, waar minder geduld voor nodig was, was het eten maken voor de vogeltjes. Ze kregen verse rijst en haverballetjes, mooi op een blaadje geserveerd. Oh, wat zouden ze smullen? Ze lieten zich niet direct “zien”… maar een beetje later was duidelijk dat het gesmaakt had. Wij hadden voorpret, zij hadden napret! En dat deed ons ook plezier.