Heer,
Hoe gaan we er toch zo makkelijk vanuit
Dat hoe wij vanuit ons perspectief naar de dingen kijken,tenee
De manier van kijken is
Dat een zienswijze, gedeeld wordt
En stiekem normatief is
Dat wat voor ons vanzelfsprekend is,
Evident vanzelfsprekend is
Voor iedereen
En toch
Is het dat niet
Als we durven vragen
Onszelf bevragen
Onze evidentie bevragen
Maar vooral dan, de ander bevragen
Wat zou jij willen?
Hoe zie jij het?
De klant mist misschien iets, of zou iets anders aanbieden
De cliënt gaat voort zoals het is, maar zou zelf misschien iets anders doen
De pastorant zou als pastor misschien dingen verzinnen, waar wij niet opkomen
Het kind zou een school, een kerk, een andere plek misschien heel anders zien
Leer ons vragen stellen, Heer
En niet te snel in te vullen
Wat kunnen we van U leren…
Hoe jij vroeg: “Wat verlang JIJ?”
Jij die méér ziet in de mens
Jij die appeleert naar wat in elk van ons verscholen zit
Een mens die misschien wel wacht
Op wie halt houdt
De vraag stelt
Ruimte maakt
Die leven doet
Geef ons Uw manier van toewenden,
Uw manier van vragen,
Uw manier van oprechte, totale interesse in de ander,
Van ruimte scheppen
Uw manier van aanwezig zijn,
En laten zijn, laten groeien, laten leven!
Amen
Wacht niet
Tot je je moed verzameld hebt
Tot er een plan is
Een instructie
Een proces
Maar ga
En vraag
Ga
en luister
Ga
En durf te vragen
Niet naast de kwestie
Maar wezenlijk
Ga
En weet
Dat Ik mee ben
En mee vraag
En mee luister
En dat het dan pas begint…
En nu…