Zalig

Zalig de mensen die het uithouden in de duisternis,
Die luisteren naar de ander, zonder direct te willen antwoorden

Zalig de mensen die anderen bemoedigen,
Die het goede in mensen aanwakkeren, en hen inspireren voorbij zichzelf

Zalig de mensen die zonder veel franjes
Hard werken in dienstbaarheid. Die eenvoudig doen wat nodig is.

Zalig de mensen die ons uitdagen de dingen anders te bekijken,
Die ons wakker schudden, en die de durf hebben profetisch te spreken

Zalig de mensen die verenigen. Die het mensen samenbrengen,
En in en ondanks en door verschillen heen, gemeenschap stichten.

Zalig de mensen die, wellicht zonder het te weten,
God geven. Die de schroom voorbij, Hem bij naam durven noemen.

Zalig de mensen die zorgende zijn, voor elkaar, voor de schepping, voor zichzelf
Die de wereld wikkelen in zachtheid en mededogen

Zalig de mensen die met hun gulle lach het licht in ons ontsteken
Die ons vreugde schenken, die even alles vergeten doet

Zalig de mensen die in de vuurlinie staan, die moeilijke beslissingen moeten nemen,
Die verantwoordelijkheid nemen en op lange termijn zien, denken en handelen

Zalig de mensen die niet vluchten van kwetsbaarheid, maar het omarmen,
Die hebben leren leven met kwetsuren en gebrokenheid met goud lijmen

Zalig de mensen die zich in U bewegen, die weten wie ze in wezen zijn
Wat de omstandigheden ook moge zijn

Zalig de mensen die schoonheid brengen. Die met woorden, beelden, klanken, muziek
Ons diepste wezen kunnen ontroeren

Zalig de mensen die kijken als een kind. Die verwondering en dankbaarheid,
Creativiteit en integriteit niet verleren. Die ons ontwapenen.

Zalig de mensen die ons met zachtheid beroeren, met een heldere blik echt zien,
En met een glimlach licht in ons doen geboren worden.

Zalig de God die mens werd. Die ons diepste lijden en diepste liefde ziet.
En in wie we onze vervulling vinden.