Ze keek me aan
Met ogen van glas
Zo helder
Dat ik
Door haar transparant geworden gelaat
Van de hemel tot de aarde
U weer zag
En blij werd
Hij vertelde
Een man die we niet kenden
Maar als hij weg was
Misten we hem
We baden voor hem die avond
In het besef
Dat we U hadden gezien
Ze brak op TV
In haar eenzaamheid
En mijn hart brak mee
En in het hare
Zag ik, even,
Hoe Gij gebroken werd
Op het kruis
Een vriendschap trouw
Al die jaren
Door de stormen van het leven
En in zijn stem
Aan de telefoon
Hoorde Ik U
Dank U God,
Dat Ge U laat ontmoeten,
Hier en nu,
In mensen.
Geef me Uw zicht
Om U telkens opnieuw te herkennen
In wie ik ontmoet
En wie weet
Mogen wie mij ontmoeten
Ook een glimp van U zien
Als Gij maar door mij straalt,
Zoals Ik u in anderen mag zien
Amen
Een altijd actuele ‘kerstreclame’ “Sei ein Licht in diesen Welt”… Zien en gezien worden…
Ik kom u tegemoet
In wie je ontmoet
Word wakker
En herken
Dat Ik het ben
In elke mens
Ook als ie anders is
Dat Ik het ben
Ik in u
Ik in de ander
Samen in Mij