God,

Naast ons vogelhuisje,
Hangt dat beetje voedsel,
Waar ongezien
Heel wat uit verdwijnt
Wat we geven, wordt gegeten,
Ook als we het niet zien,
en we maar proberen, op goed geluk,
te voeden…

Laat ons niet alleen
De vogels voeden,
Maar ook elkaar,
Even ongezien,
Met woorden waar iemand
Van opgebouwd wordt
Met een brief die deugd doet
Een idee dat verwarmt
Met een taart die van feest spreekt
Met een knuffel die verwarmt
Met een oprecht gebed
Een brandende kaars
Een kop warme soep
Een vriendelijk gebaar

Laat ons, net zo, op goed geluk,
Ergens voedsel leggen,
In het geloof, dat het aankomt,
En diegene versterkt die het nodig heeft
Laten we misschien zelfs zo,
Voedsel voor elkaar zijn,
Misschien even ongezien,
Of ongemerkt
Als de vogeltjes in de tuin
En laat ons
Onze eigen diepste honger
In U stillen
Levend Brood
En Levend Water

Amen

 

Voed je met Mij
Ik die ver-vul
Zodat je met Mij
Brood kan breken
Brood kan zijn
Er is veel honger
Er is nood
Dus wees brood
En geef Mij