Dag vertrouwde toren,
Ankerpunt, vanuit elke hoek te zien. In de tuin, achter de boom in de winter. In de velden midden achter. Op de weg naar school, soms verdwijnend onder een laagje mist. Maar steeds, tussen en achter alles, natuur, huizen, winkels, weersomstandigheden uittorenend.
Dag baken van licht. Elke morgen en elke avond ben je het eerste waar ik naar speur uit mijn raam. Achter de kale takken van de winterboom van de buren. Als het donker is, als het moeilijk is, in corona tijden… dan zoekt mijn blik jou, baken van licht. Wetende dat daar, generaties en generaties mensen Licht hebben gezocht en gevonden. Licht hebben toegezongen (en ook wel eens licht hebben proberen te blussen)
Speur je mee naar wat uittorent, als een baken van Licht?