vast

Heer,

Soms zijn er situaties
Waarin we verzeild geraakt zijn,
Maar die we zo niet willen
Waarin heel ons wezen het uitschreeuwt
Maar er geen beweging komt
Soms zijn er mensen in betrokken
Waarbij we moeten merken
We kunnen wel willen,
Maar een ander veranderen, kunnen we niet
Zelfs in het begrijpen,
Elkaar echt begrijpen,
Botsen we op een grens
De grens van onze eigen constructies?
van onze eigen perceptie?
Kunnen we daar ooit uit?

En wat als het “unfair” is?
Ons onrecht werd aangedaan?
Wat kunnen we doen?

Onmacht
Dat is het woord, Heer,
Onmacht valt op ons
We zitten klem
Kunnen geen kant meer op
Krijgen niets nog in beweging
Er gebeurt wat we niet willen
Of erger nog, er gebeurt niets

Heer,
Kom in onze onmacht
Kom toch, want wij kunnen het niet (meer)

We geven U onszelf
Onze zorgen, de mensen die betrokken zijn,
Onze onmacht ook, ons verlangen naar een uitkomst,
We leggen het, we leggen ons,
Bij U
In U

Hier zijn we
Ons antwoord op onmacht
Is
Overgave

Amen