Vader,

We zoeken onze weg,
Denken hem misschien zelf te maken,
Te moeten banen,
En raken zo vaak verdwaald
En afgeleid onderweg
Hoe vaak denkt Gij niet
“Vraag het me toch?”

Maar we willen nog harder proberen,
Zélf proberen,
Negeren Uw tekens,
Zien niet waar Ge staat te zwaaien,
Zo zijn we gericht op onze eigen weg
Dat we U niet zien
Zelfs al staat Ge voor onze neus!

Vader,
Kijk naar ons vol Mededogen,
En laat ons niet langer sukkelen!
Kom, roep maar harder!
Zwaai wat heviger!
Spring de weg op!
Versper de onze als het moet
Maar leidt Gij ons!
Gij kent ons beter dan wie dan ook!
Gij weet waar onze thuis is
Wat onze bestemming is
En hoe wij er geraken

Zet ons op Uw spoor
Doe ons Uw Weg ten leven gaan
De Weg die Gij niet alleen toont
Maar ook zijt in Uw Zoon,
De Weg die Gij niet alleen voorbereid hebt
Maar waartoe Gij ons ook uitrust, met Uw Geest!

Kom dan Vader,
Zie niet langer toe hoe we verdwalen,
De bocht missen,
Ons te pletter ploegen,
Of moedeloos neerploffen
Kom,
Neem onze rugzak,
Neem ons aan Uw Hand
Ga ons voor
Gij weet de weg!

We volgen…

Amen

Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven
Volg Mij
Het is eenvoudig
Ik wacht innig op het moment dat je om Mij vraagt
Ik wil zo graag méér doen, dan dat je Me toelaat
Je hoeft de weg niet zelf te maken,
En nog minder hem zelf te gaan
IK ben de Weg
Ga Mij
Volg Mij
Wees in Mij
In MIJ heb je Alles
En alles wordt eenvoudig

Meer is het niet
Kom, en volg
Niet dié of dié weg
Maar MIJ