God,
We rijden
En zoals het afgelopen jaar
Glijden beelden aan ons voorbij
Zijn we er en zijn we er niet
Onderweg
De lucht pakt dicht
Het wordt donker
En dezelfde beelden glijden voorbij
Maar daar
Ineens
Schijnen uit de dikke wolken
Zonnestralen
Niet één, niet twee
Maar zoveel
Dat de lucht
Goud wordt
En knipoogt
Naar wij die voorbijglijden
“Kijk, God is dichtbij”,
zegt mijn zoontje
Hij heeft gelijk,
Al zien we het niet altijd
Zo zonneklaar
Laat ons
In al wat aan ons voorbijtrekt
En waar wij doorheen waden
Ons oog gericht houden
Op Uw zon
En Straal
Amen