Wat is het stil
Zo stil
Nu onze hoop begraven is
De lente nog niet daar
De koude winter nog in onze kleren hangt
Gij, Gij,
En met U ons lijden
Begraven ligt
Op de koude steen
In doeken gewikkeld
Ons verdriet
Om U
Met U
In U
Onze pijn
Onze onmacht
Onze dood
Het is zo koud
En de stilte zo
Zwaar
En licht tegelijk
Ik zou geen woord
Kunnen verdragen nu