Deze twee werken geboren uit de kleurenpracht van de seizoenen, dragen de naam “Seasoning”. Vooral de kleuren van de herfst willen hun gloed laten schijnen. Oker, warm rood, koper, brons, tinten van goud. Geen afzonderlijke kleurvlakken die sterk naast elkaar uitgespeeld worden, maar kleuren die in elkaar overgaan, zoals de seizoenen buiten en binnen ons. Het ene in en door en met het andere. Ook de donkerdere koudere kleuren van de winter zijn zichtbaar, het frisse groen van de lente, het zomerse zonne-geel. De werken dragen alle seizoenen in zich, net zoals wij, en ze zijn met elkaar verweven. Niet in een chaos, maar in een soort harmonie.
Een harmonie die ook duidelijk wordt door de compositie. Op welke manier je de schilderijen ook draait, de harmonie blijft. Zelfs als alles op z’n kop staat.

De kleuren, het leven in en door al die seizoenen, waar iets van een onvermoeibare hoop door spreekt, evoceren ook het wonder van de Schepping. Zoals een wandeling tussen de wonderlijke kleuren van een bos in de herfst dat kan doen. Daarom ook de intentie om echt met die kleuren te spelen, om ze te laten glanzen. Niet te contrasterend, niet te verlegen. Maar glimmend en glanzend zoals de ochtendzon, regendruppels op spinnenwebben, een heerlijk glimmende kastanje.

Over en in dat alles, zoals ik al aanhaalde, een warme gloed van brons, koper, goud… een verwijzing naar de gloed van de Zo(o)n die alles doorstraalt. Van de (gouden) zegeningen die in elk seizoen te vinden zijn. Een verwijzing naar de Drie-ene met de drie blokjes goud. In en door elk seizoen, ook met wat bedrukt, zwaar is, donker en pijnlijk, straalt het Leven, regent het zegeningen, sneeuwt het genade, groeit het kansen…