puzzelpret
Op van die regendagen, dan hebben mijn zoontje en ik soms iets nodig om ons op te focussen. Om ons mee uit te leven en stapje voor stapje aan te werken. Zoals… een puzzel. Nadat hij die van 300 stukjes zelf kon maken, mocht hij er een nieuwe kiezen. Dit keer van 500 stukjes. Een nieuwe uitdaging… Zou het ons lukken?
Ik vond het als kind al geweldig, puzzelen. En ook nu kan ik ervan genieten. Let wel, het soort haalbare puzzel met kleurrijke kunstige illustraties. Doe mij geen vijftig tinten wit van ijsberen op ijsschotsen. Of 1000 stukjes hemelsblauwe lucht van een berglandschap. Maar samen met m’n zoontje, dag per dag een eindje verder puzzelen, en stilletjes iets zien verschijnen… Dat is geweldig!
Het puzzelproces heeft een aantal fasen… Misschien fasen die we in het leven ook wel zien terugkomen…
De ‘help wat een chaos’ fase.
Hebben we ons niet overschat? Het zijn wel érg veel stukjes. Gewoon ze al allemaal omdraaien duurt een hele tijd. Hoe gaan we het aanpakken? Eerst de randjes? Of de hoeken? Of…
We besluiten alles meteen per kleur te leggen. Er wordt druk gesorteerd. Orde in de chaos brengen. Als het, na lange tijd, eindelijk lukt, doet het wel deugd. De uitdaging wordt behapbaar. De ‘help’ verandert in ‘zo gaan we dat wel kunnen klaren’, groepje per groepje. Van bijeengelegde dingen die bij elkaar horen.
De ‘als je eenmaal vertrokken bent, begint het te lukken’-fase
Want vaak is het aanzien van al die chaos een beetje ontmoedigend. Het komt erop aan de koe bij de hoorns, of de dino bij de staart te pakken. En zo, bij wat bij elkaar hoort, puzzelstukje per puzzelstukje verder te bouwen. En dan lukt het.
Er volgt een opeenvolging van “yes”, “die zit”, van opluchting als iets lukt en kleine vreugde als iets perfect in elkaar past.
Soms zet die eerste nieuwe figuur, een kettingreactie in beweging. De paddenstoel gingen we nog niet doen, maar die hoort bij de dino, en die hoort dan weer bij de ondergrond en zo zijn we toch al aan dat eerste hoekje gekomen. Niet op voorhand gepland, maar we volgen waar de stukjes ons brengen. We geraken “in the flow”
De ‘ook de moeilijke stukjes doen ertoe’-fase
Ja, het gaat nog allemaal goed bij al het rood en geel en het ongemengde. Maar dan… dan komen de stukjes waar een beetje van alles op staat. Of waar het niet zo duidelijk van is, wat erop staat of nog minder waar het bij hoort. Waar kleuren gemengd zijn. De ‘messiness’ of life tot in de puzzel geraakt. Want niet alles is eenvoudig te sorteren. En toch hebben we deze stukjes nodig… gaan we ze een plekje moeten geven.
De donkerste, die van de nacht, dat zijn vaak degene die ik wil opsparen tot het niet meer anders kan. De ‘buitenbeentjes’, de ‘wat moet ik hiermee’-stukjes. Maar eigenlijk, zo blijkt in het puzzelproces, werkt het beter om ze mee te integreren. Om ze al daar te leggen waar ze thuishoren, zodat de rest zich ook als vanzelf mee oplost.
Misschien moeten we van die moeilijke niet bang zijn. Ons helpen ze alleszins vooruit. En de laatste stukjes krijgen stillaan een plekje, met wat zoek en draaiwerk.
De ‘Zie! Het is ons gelukt’-fase
Het is ons gelukt. 500 stukjes hebben we in elkaar gepuzzeld gekregen. Telkens na het avondeten en voor schooltijd hebben we eraan verder gewerkt. Ingespannen, zoekend om het af te krijgen. En het is gelukt.
Nu gaan we er bij stil staan. Die puzzel gaat niet snel snel de doos weer in! Oh nee, dit moet gevierd worden. We nemen foto’s, we laten hem zien. En hij blijft nog een tijdlang trots op de salontafel liggen. We genieten ervan, hem zo te zien liggen.
Het plaatje klopt. We hebben goed samengewerkt. Ons volhouden en zoeken heeft geloond. En… We krijgen er nog een verrassing bovenop! Doen we het licht uit, dan lichten de dino’s op! Er zijn zelfs dingen te zien in het duister, die we bij daglicht niét kunnen zien.
Misschien puzzelen we ook zo met de uitdagingen in ons leven. Van orde in de chaos zoeken, beginnen, in the flow geraken, het één dat het ander meebrengt, een plek zoeken voor moeilijke stukken, kunnen vieren, en blijvend verrast worden…
illustratie Natasha Durley, puzzel Dino’s Illuminated Glow in the Dark, 500 stukken, Mudpuppy.