Heer
Ik kon niet meer
Kon niet meer volgen
Hinkte ver achterop
Het was teveel
Mijn kracht te weinig
Meer dan ik kon
Wou ik doen
Hield ik de groep tegen?
Ging ik te traag?
Wat zouden ze zeggen
Hoe kon ik meegaan?
Bijblijven?
Hoe zou dat zijn
Mocht ik mee met Uw leerlingen op pad gaan?
Zouden ze zeggen
“Waarom hebt Ge hààr gekozen?
Ze is zo traag! Ze kan niet volgen!”
“We moesten vandaag al in Samaria zijn.
Aan dat tempo zijn we er morgenavond nog niet!”
Of iets als “Is ze wel uit het juiste hout gesneden?
Hebben we niet iemand nodig, die het op eigen kracht kan?”
Maar dan, klinkt het “nee”
Ik mag op Uw kracht vertrouwen
Ge draagt me op Uw rug
En zo kan ik mee,
Zo kan ik voort,
Niet op mijn, niet op hen,
Maar op Uw ritme
Dank U, Heer
Amen
Ik vraag geen eigen kracht,
Nog meer, nog beter, perfect
Ik nodig uit
“Kom, volg Mij”
je “Ja” is mij genoeg
Ik zal je dragen
Je leiden
Door je werken
Ik heb jou gekozen
In al je gebrokenheid
En je schoonheid
Ik zie wat een ander niet ziet
Verlaat je op Mij
Vertrouw op Mij