Ontwar

Heer,
Wat is het moeilijk
Om niet te oordelen nu
Wat is het ongelofelijk moeilijk
Om niet verontwaardigd te geraken
Wat is het pijnlijk moeilijk
Om te zien hoe mensen misschien
Eerst aan de lijve moeten ondervinden
Hoe kostbaar gezondheid is
En wat leven binnen grenzen betekent

Het kwetst me,
Opnieuw,
Als op koopzondag de straten vol zijn,
Als mensen maar blijven afspreken,
Met groepen,
En alles lijken te doen zoals tevoren,
Maar dan ‘corona proof’
Zoals dat heet.
Afstand, buiten,
En wie weet, als ze erin geloven,
Met mondmasker.

Hoe kostbaar is een mensenleven,
Hoe kostbaar is gezondheid, Heer.
U hebt het me getoond.
En al faal ik evenzeer,
Ga ik ook over mijn grenzen.
Nu is anders.
De gevolgen van wat een ander doet,
Zijn nu niet enkel voor die ander.
Ze raken ons allemaal.

Wat is het moeilijk Heer.
Moet ik spreken?
Zal het impact hebben?
Zal het niet meer kwaad dan goed doen?
Zwijgen dan?
Verdragen dat ieder anders is,
En anders met de regels omgaat?

Het is zo moeilijk,
Dat ik het aan U geef,
In de knoop zoals ik zit

Hier

Ontwar ons
Verdeel ons niet
Laat niet toe dat ik veroordeel
Maar bescherm ons ook
Dat wij voor elkaar zorgen
Dat onze woorden en daden waarachtig zijn
Dat we gewoon datgene doen,
Zonder uitzondering,
Waartoe we nu geroepen zijn

En dat is zorgen voor elkaar
Voor ons leven,
Dat prachtig kwetsbaar is.
Geef ons daartoe de moed,
Het inzicht,
En het handelen
Gedreven door Uw Geest

Amen