nabij

Heer,
Het meest hartverscheurende van alles
Was het afstand moeten houden
Een kind dat weet dat het ziek is
En huilt
En het niet mogen vastnemen
Het niet kunnen troosten
Het niet zachtjes instoppen
Niet samen mogen eten

Alles apart
Opnieuw en opnieuw zeggen
“Raak toch niet alles aan”
“Pas op”
“Nee, je kan niet op schoot
Hoe zeer ik het ook zou willen”
“Niet te dicht”
“voorzichtig”

Gelukkig was Jij nabij
Gelukkig heb Jij kunnen troosten
Als wij ons onmachtig voelden
Gelukkig was Jij onze armen
Jij onze knuffel
Jij onze nabijheid
Jij ons fluisteren
Jij onze zachte zoen
Jij ons door de haren aaien
Jij ons gezelschap, heel dichtbij
Gelukkig was Jij
Gelukkig ben Jij
Altijd weer
Nabij

Dank U