kwetsbaar

God,

Misschien was dit het voorbije jaar,
Het jaar waarop we allemaal
Uit onze slaap ontwaakten
En onze kwetsbaarheid
Hard en mild tegelijk
Diep in de ogen keken

Misschien was het nu
Dat we pas echt beseften
Dat we allen, àllen
Kwetsbaar zijn
En dat dat,
Kijkend naar hoe Gij kwam,
In een klein kind, in een stal,
Op een kruis
De weg van menswording is
De weg van mede-menswording

Samen zijn we kwetsbaar
Dus willen we
Ruimte zijn voor elkaar
Zorgen voor elkaar
Kwetsbaarheid niet aan de kant vegen
Om verder te gaan met de orde van de dag
Maar morgen, en liever nog vandaag,
Vanuit onze gedeelde kwetsbaarheid
Integer en ten volle
Samen -leven

In een kind
In een stal
Op een kruis
Met wat brood
En een paar vissen

God, treedt in onze kwetsbaarheid binnen
En wordt weer mens door ons

Amen