Heer,
Komt allen tot Mij
Zie ik U zeggen
Bijzonder wie gekwetst is,
En gebroken
Schuil onder Mijn Mantel
Zie ik U doen,
Door Uw mantel te spreiden
Licht en open
Een veilige plek
Kijk Mij aan
Zie ik U toekeren
Met ogen die boekdelen spreken
En die tonen wat Liefde echt is
Het raakt Mij ook,
Zie ik U wenen,
Geraakt door wie de minste van U raakt
Volg Me,
Zie ik U gebaren
En Ge stapt samen weg, van de plaats van het kwaad
Dat niet!
Zie ik U spreken,
Scherpe woorden met scherpe daden, als het moet
Ik blijf bij je
Zie ik U tonen,
Zonder veel woorden, geruststellend nabij
Hier, neem m’n hand,
Zie ik U reiken,
En wie weet wordt wat gebroken was
Ooit wel weer heel.