glimlach

Heer,

Wat als U zou antwoorden,
Zoals wij de neiging hebben te antwoorden
Op de grote “hoe is’?” vraag,
voorbij de ‘goed goed’ of ‘druk druk’

Stel dat U zeggen zou:
“Die tocht door Samaria,
Dat was toch wat.
Het weer was wel erg heet.
En Simon was de groep kwijt.
Die zijn oriëntatie, daar kan Ik een boek over schrijven.
Er waren spanningen met Mattheus, Hij ligt niet zo goed in de groep.
En Ik heb niet zoveel mensen kunnen genezen als Ik wou.
Het stopt niet hé?
Maar voor de rest,
ca va wel.
Op ’t gemakske nu. Even uitblazen voor we weer doortrekken.
en ca va voor zolang het duurt,
Want mijn leerlingen begrijpen Me de helft van de tijd niet,
Er zijn moeilijkheden op komst, met de Romeinen en de Farizeeën,
En eerlijk gezegd, het plan van Mijn Vader,
Ik snap dat ook niet altijd.
Het is soms wel een beetje veel ja.
Maar voor de rest, ca va wel.”

Als ik het me zo voorstel, Heer,
Dan moet ik eens goed lachen,
En zie ik hoe menselijk onze manier van beleven is…
Ik vermoed dat Uw echte antwoord anders zal zijn.
Misschien zou U zwijgen
En zou in die stilte een diep geheim verborgen zijn
Van U in de Vader
Van de Geest in U
Van Drie-in-één
Of misschien zou U
Ontwapenend glimlachen

En glimlach ik terug

Ame