Jezus,
Ik lees het verhaal van de lepralijder,
Die Gij heelt,
Het is mooi.
Ik zie het verhaal van de lepralijder
Die Gij heelt,
En zie – nu pas- wat dat betekent
Niet bij iemand mogen komen,
Afstand moeten houden,
Je mond bedekken,
Niet dezelfde lucht inademen
Want iemand is besmettelijk

Ik zie nu pas wat het betekent
Iemand moeten ‘mijden’
Verplicht van iemand afstand moeten houden
Vragen ‘ga achteruit, kom aan niets’
Ik zie nu pas wat het betekent
Het zelf te worden,
Niet durven gaan zitten bij de dokter
Die helemaal ingepakt is
De deur niet opendoen
Van ver zwaaien en dan nog,
Ik ben nu te mijden

En dan wordt het verhaal
Plots geen verhaal van lang geleden
Maar één van nu
Wat als Gij ons heelt, die besmet zijn,
Ons tegemoet komt,
(niet helemaal ingepakt- ben je gek?)
Ons aanraakt zelfs!
Terwijl- pas op- wij nu gevaar zijn

Jij komt naar ons- ook nu
Jij kijkt ons van dicht aan
Jij ademt dezelfde lucht
Je spreekt ons toe
Je raakt ons aan.
Je durft het aan
Je heelt ons

Dank je
Jij maakt ons mens

Amen

 

Fragment uit the Chosen (Dallas Jenkins, met Jonathan Roumie als Jezus), episode 6 seizoen 1, genezing van de lepralijder.

Ja Ik kom
Ik laat je niet in de steek
Ik neem geen afstand
Ik zie je, voor iemand anders je gezien heeft
Ik zie je echt, van dichtbij
Ik zie je,
en Ik raak je aan
Ik maak contact
We zijn een “wij”
Zo ben je heel
Je bent niet alleen
We zijn een “wij”