Emerging
De eerste sneeuw blijft nog even liggen. Het gevoel van totale stilte, totale vrede. Een lucht zo magisch wit. Alles is gebeurd. En alles kan nog gebeuren. Alles is vol verwachting. En alles lijkt ingeslapen tegelijk.
Sommigen genieten van de rust in dit werk, waarin ik het bewust ‘stil’ probeerde te houden. Met witte tinten, weinig beweging en slechts een paar suggestieve lijnen. Anderen vinden dat er iets ‘unheimlich’ uit spreekt. Als een soort onherbergzame plek die er verlaten, zelfs wat doods bij ligt.
Dat is het bijzondere aan abstract werk. Elke toeschouwer kan er wat anders in zien, en wordt zo een stukje deelnemer…
‘Emerging’ heet het werk. Voor mij gaat het om een ruimte, vredig en stil, waar tegelijk wat uit kan opdoemen, oprijzen, opstijgen…
De stilte probeer ik door sobere kleuren en veel witschakeringen te evoceren. Ik gebruik bewust weinig lijnen, weinig uitgesproken streken. Zo komt er ruimte. Ruimte die op onherbergzame leegte kan lijken. Maar ook ruimte die net door de afwezigheid van veel kleuren en beweging, nieuwe mogelijkheden in zich draagt. Ruimte waarin iets nieuws kan ontstaan…
Wat vredig is en stil, draagt zo tegelijk belofte in zich.
Aan de zijkant staan twee zilveren rechtopstaande vormen. Het zouden twee figuren kunnen zijn, wandelend naar de horizon, of net terugkerend van die plek van vrede, leegte, ruimte, belofte. Zo is er, hoe statisch dit werk ook is, toch de suggestie van beweging, zelf in te vullen, als staande in de ruimte, er naar toe gaande of er vanuit terugkerend…
Voor mij spreekt het van verstilling. Van nog onzichtbare belofte.
Wat roept het bij jou op?