Creating

Voor de eerste keer maakte ik een werk met acryl en textuurpasta, op papier. De bedoeling was drie kleine canvassen te maken voor een SWAP doos waarover je hier meer kan lezen. Maar de grenzen van de doos dwongen me om “in the box” te denken. Of toch “out of the box”, door deze techniek eens op een andere ondergrond uit te proberen? Het werd een klein drieluikje dat ik de tittel “creating” meegaf, voor een ruilmaatje die er ook van houdt te creëren. Die houdt van blauw en van werken met klei… 

De keuze voor blauw was dus niet toevallig. Misschien strikt genomen niet het petrolblauw (de lievelingskleur van de bestemmeling), maar wel het diepe Pruissisch blauw en phthaloturquois (ik verzin het niet, die schrijfwijze). Ik hou van die kleuren. Ze hebben iets natuurlijk, iets van de diepte van de zee en de onmetelijkheid van de hemel. Iets van het groen van de bossen en het blauw van het water. Iets scheppend…

Dat scheppende wou ik niet enkel door het diepe blauw uitdrukken, maar bijzonder ook door de beweging, erin en erop gelegd met textuurpasta. Als een Scheppingsdynamiek, van God en van de mens. Om uit de aarde iets te nemen, om het in handen te nemen en te transformeren, tot het weer iets nieuw wordt. Als een nieuwe geboorte. Iets wordt iets nieuws. Ik hou van de ruwheid van de textuur, die diepte brengt. Van het vegen en doen bewegen, wat een vlak blad iets dynamisch geeft. En van de lichtheid ook, die ik met wit over de textuur heen heb proberen evoceren. Als een bries. Een wind. Een Adem. Een Licht…

En in dat alles, door dat alles, de schepper met kleine of hoofdletter, de mens die mee mag scheppen met God. En God de Eeuwige in beweging zijnde Schepper. Het creëren, niet als iets af, iets klaar, maar als een beweging, een onophoudelijke dans. Het goud, toont iets van het Goddelijke van die dynamiek. Van het mede schepper mogen zijn met dé Schepper. Van de Geest die over de wateren waait… waar het allemaal begon… en van, in ons eigen leven misschien, de kiem van een idee, een fonkeling, lichtjes in de ogen die iets maken… iets doen… iets scheppen… iets creëren. 

I.

Uit de aarde
Uit de klei van het leven zelf
Wordt getrokken en gezwoegd
Gezocht en gevonden
Want daar,
Daar is het,
Soms net in de donkere grond
Dat iets nieuws ontkiemen kan

II.

Scheppen en geschapen zijn
Herscheppen en medescheppen
Handen vol verf, vol vuil, vol leven,
Maken, voelen,
Schaven, creëren,
Klodderen, modderen,
Vloeken en opnieuw beginnen,
Uit vallen, opstaan
In het moment zijn
Gisteren en morgen
Is nu

III

En tot je verwondering merken,
Hier, uit mijn handen,
In mijn handen,
Werd iets nieuws geboren
Het is Licht
Het heeft een naam
Het is nog kwetsbaar
Durf ik,
Durf ik het te delen?
Ik kijk ernaar, en nog eens
Ja, het is daar echt,
Het werk van mijn handen
Van onze handen,
De aarde, het leven, het Licht en ik