medemenselijkheid

God,
Het is hartverwarmend,
Beelden van vluchtelingen die met bloemen worden verwelkomd,
Mensen die naar stations gaan om hen op te vangen,
Plots is er een plek vrij, maken mensen plek vrij
Is er mede menselijkheid en gastvrijheid
Als iets vanzelfsprekend
Is solidariteit geen woord van de vastenkalender
Maar een evidentie, als medemens, op de nood van een ander
Poolse kinderwagens wachten op het station,
Op kinderen en ouders die ze kunnen gebruiken
We willen van ons teveel geven aan wie nodig heeft
We groeien als vanzelf in menselijkheid
Niet door een dure overheidscampagne of moraliserende woorden
Maar als vanzelf
Door ons mede-mens zijn
Wat de één raakt, raakt de ander
We willen er voor elkaar zijn

Dank U God
Dat U ons laat groeien in menselijkheid
In solidariteit
Dat u onze koud geworden harten een beetje verwarmt
Dat deuren opengaan, ja, ook in onze achtertuin

En toch, God, als we heel eerlijk zijn,
Hebben we nog veel te groeien en vragen we om Uw Geest, Uw Kracht,
Uw Passie voor alle mensen, bijzonder diegenen die we vergeten,
Om een plek vrij te hebben, ook voor mensen die al langer slachtoffer zijn van oorlog en geweld,
In gebieden die uit ons zicht, maar misschien ook uit ons hart zijn?
Voor mensen die er niet zo uitzien als wijzelf.
Kunt U onze menselijkheid uitstrekken?
Voorbij onszelf, voorbij wie we kennen, voorbij wie eruit zien als wijzelf?
Voorbij zelfs wie we veroordelen als de ander?

God, laat deze tijd ons uitdagen
om te ervaren dat we fundamenteel mede -mens zijn
en vandaaruit te spreken, bidden en handelen

Amen