Maria,
Ge zijt naar mij toegekomen
Want ik vond moeilijk de weg naar U
Uw Zoon, die had ik leren kennen,
Maar Gij hing voor me in een wolk
Van blauw witte devotie, met zoete engelenkoren,
En een regen van rozenblaadjes
Het zei me niets
Maar Gij zijt naar mij toegekomen
En het werd duidelijk
Dat ik “Ja” moest zeggen aan U
Dat Gij mij helpen kon
Dat Gij me beschermen zou
Dat Gij me dichter brengt, bij Uw Zoon
Als ik erover nadenk, dan is het evident
Moest ik de Heer zien, dan zou ik ook Zijn Moeder willen ontmoeten,
En ik zou weten, dat niemand Hem zo bemint als Gij,
Ik zou al instant van U houden!
En ik zou weten dat Hij zo van U houdt,
En U nog meer willen beminnen
Maria,
Gelukkig zijt Gij naar me toegekomen
Want ik had nog even kunnen ploeteren door zoete wolken heen,
Ik zei “Ja”. En mocht onder Uw mantel schuilen
Een mantel waar plaats is, voor velen,
Ik mocht groeien in U,
Ik mocht groeien in liefde,
In nederigheid en in zuiverheid,
De deugden die Gij zo belangrijk vindt.
Maria,
Blijf maar naar me toekomen
Wanneer ik niet tot bij U geraak
De wolken zijn opgeklaard
Ik zing warempel zelf zoete liederen
Maar eronder, erdoor
Klinkt het hart van de ene moeder
Voor de andere
En beiden willen we gewoon
Uw Zoon zo graag zien
Ja, daar moogt Ge me in doen groeien,
In Hem…
Amen