gebrokenheid

Heer,

Soms kwetsen we ons aan scherven
Van nu, van het verleden,
Soms zelfs de imaginaire scherven
Van wat nog niet gebroken is
Help ons, om ze niet weg te steken,
Maar U aan te bieden
Opdat Gij ze kunt helen
Ons kunt helen

Soms zitten we in een discours
Zo vol van bevestiging,
Overtuigd van ons gelijk,
en onze eigen kijk.
Worden we bevestigd in ons verhaal,
Maar zien we te weinig het hele verhaal,
Wie stelt ons in vraag?

Heer, nodig ons uit
Om eerlijk voor U te staan
Niet begraven in onnodige schaamte
Of aangeprate schuld
Niet verpletterd door zelfoordeel
En zelfkritiek
Maar wél bevrijd door eerlijk te durven zijn
Van wat we goed deden, maar ook waar we tekort schoten,
Daar waar we dieper en breder willen luisteren
Waar we scherven die ons en anderen verwonden,
Niet langer willen vasthouden
Waar we eerlijk durven kijken
Naar onszelf,
Ons aandeel,
Onze verantwoordelijkheid
Naar wat we deden,
En wat we nalieten,
Wat we zegden
En waar we beter hadden geluisterd

Help ons, Heer,
Opdat we onszelf, in alle gebrokenheid,
In de spiegel durven kijken
Geen opgekuist, maar een eerlijk beeld,
Niet kleingemaakt, maar opgericht,
In het geloof dat we zo bij en met U mogen zijn
En dat Gij onze gebrokenheid
Heelt

Amen