speels

Heer,

Misschien hebben we U
In teksten en gebeden
In plechtigheden en verhalen
In beelden en op schilderijen
Ja zelfs in onze verbeelding
Te ernstig gemaakt
Met zorgen beladen
Met zware verantwoordelijkheid
Met het kruis zo rustend op Uw schouder

Dat we zelf
Te ernstig zijn geworden
En met volwassenheid
Ook zorg en verantwoordelijkheid voorop staan,
Onszelf misschien te ernstig nemen
En spelen, ‘kinderachtig’ is.

Maar misschien zou het heel anders zijn
Als we zouden zien hoe U was
Hoe U door de straten kuierde,
Hoe U de leerlingen al eens plaagde,
Hoe U scherp maar ook met humor
een reactie kon geven, een parabel kon vertellen of iemand van antwoord kon dienen
Hoe ontwapenend U was
Hoe U van kinderen hield,
En met hen speelde,
U door hen liet onderbreken
Hoe er steeds vreugde was, waar U kwam
Hoe, in Uw buurt komen,
Vrijheid betekende. Zorgen loslaten en ontspannen.
Echt jezelf kunnen zijn. Lachen. En diepe vreugde ervaren!

Maakt U ons weer open?
Richt U ons hoofd weer op?
Doet U ons weer spelen?
Speelt U mee?

Amen